Zastanawiałem się, czy w ogóle pojechać do Sobótki. Bo ma być deszcz i śnieg. A przecież w deszczu czy śniegu nie warto biegać.

Nie warto, ale pojechałem. W pakiecie startowym znalazłem zieloną koszulkę z logo biegu. Hala, w której zgromadzili się wszyscy uczestniczy, była pełna rozgrzewających się biegaczy. Większość z nich nie miała ochoty wyjść z pomieszczenia, bo na zewnątrz temperatura wynosiła kilka stopni. W końcu jednak wszyscy ruszyli na linię startu. Wszyscy, czyli ok. 1500 biegaczy. Sygnał do startu dał wystrzał z armaty. I zaczęło się...

Trasę wokół wzgórza Ślęża pamiętałem jedynie z letnich wypadów rowerowych. I bardzo jej się obawiałem. Tym bardziej, że od dwóch miesięcy walczyłem z kontuzją kolana, która uniemoźliwiła treningi w parku i na bieżni - został jedynie orbitrec, na którym "szalałem" w fitness Pure we wrocławskiej Renomie. Dlatego cel był minimalny: PRZEBIEC.

Narzuciłem nieco spacerowe tempo, w którym po 2 godzinach i 25 minutach, bez żadnej kryzysowej chwili, osiągnąłem metę. Cóż, miałem nadzieję, że mój czas będzie o 15 minut krótszy, ale nie dało się :).

Wyniki, które dostałem sms: miejsce open - 1146, miejsce w kategorii M40 - 261, czas: 02:25:36, czas netto: 02:25:13. Średni puls - 161, maksymalny puls - 184.

Wyniki międzyczasów: 5 km - 00:33:43 (miejsce 1138), 10 km - 01:10:49 (miejsce 1151), 15 km -  01:43:58 (miejsce 1154).

Trasę przebiegłem w prawie nowych butach Asics Stratus. Kupiłem je ze względu na amortyzację. Była ona na trasie odczuwalna, choć buty są nieco ciężkie.